Nie jesteś sama w swoich odczuciach. Ja też tak miałam.

podpisuję się pod tym- ludzie mówiący "jak ktoś nie nadaje się na rodzica to niech się nie rozmnaża" :D to muszą być słowa bezdzietnego ignoranta bez krzty empatii :) można bardzo pragnąć dziecka, być teoretycznie przygotowanym na rodzicielstwo, ale potem nie wiesz jakie dziecko Ci się trafi, nie wiesz jak ogranizm zareaguje na stałe bodźce dotykowe, słuchowe, braki snu, zmiany hormonalne i fizyczne.. i bach, nagle cała teoria legnie w gruzach :)

Ale chyba jest różnica między byciem zmęczonym, a porzuceniem dzieci? Pracą też ludzie się męczą, ale jakoś niewiele osób decyduje się żeby ją porzucić i zostać żulem... Nie widzę też, żeby ktoś o tym wspominał o tym, ale jak dla mnie to ta główna bohaterka ma jednak mocno nie halo pod deklem. Czy się mylę? Czy wy tak wszystkie koło 50 roku życia, kradniecie dzieciom lalki i się nimi bawicie??

To, co napisałeś to akurat zbiór uproszczeń.

Mam taką matkę. Po obejrzeniu filmu miałam najgorszy atak paniki w życiu, kiedy wróciły wszystkie wspomnienia, kiedy poczułam jak bardzo i jak często miała mnie w d... Myślałam, że się uduszę. Sama nie mam dzieci ze strachu, że jestem taka sama i się do tego po prostu nie nadaję. Naprawdę nie każdy powinien mieć dzieci.

Myślę że każdy rodzic miał choć przez chwilę taki stan jak Leda. I dlatego ten film (i książka) dotykają tak mocno.
Świetnie zagrane, nakręcone, wyreżyserowane. No i ta muzyka. Bardzo dobre, kameralne kino, pełne trudnych emocji, ale takich dorosłych - rodzicielskich.

Nie każdy.